سلام.من جوانی هستم که حدود 7 ساله دیابت نوع 1 دارم.دو...
ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 23 ساله )
سلام.
من جوانی هستم که حدود 7 ساله دیابت نوع 1 دارم.دو سال پیش به دلیل تنگی نفس رفتم دکتر که تشخیص دادند از اعصابمه ولی من اونموقع فکر میکردم که من اصلا مشکلی توی اعصابم ندارم و آدم شادی هستم.
6 ماهه که فارغ التحصیل شدم و علی رغم تلاش زیاد برای پیدا کردن کار همچنان بیکارم و یه مقدار اعصابم بهم ریخته.
زود از کوره درمیرم.گاهی اوقات پلکم تیک میزنه.
نفسم به شدت میگیره و همیشه متوجه تنفس هام هستم در حالی که بقیه شاید حتی متوجه نباشن که دارن نفس میکشن.
حس میکنم نفسم از گلوم پایین نمیره و مجبورم خمیازه بکشم که البته اونهم جواب نمیده.ورزش های هوازی هم زیاد انجام میدم و هنگام ورزش کمی بهتر میشم. ولی اثرش خیلی کوتاهه.
ضربان قلبم رو خیلی راحت حس میکنم اصلا لازم ندارم تا نبضم رو بگیرم که متوجه تپش قلبم بشم وقتی قلبم میزنه خیلی واضح تو سینم حسش میکنم.
امید زیادی به آیندم ندارم.از طرفی دیابت از طرفی هم این مشکل جدید که واقعا زندگی رو برام سخت کرده.
اگه ممکنه راهنمایی کنید که من مشکلم چیه؟
در ضمن ازدواج پدر ومادر من فامیلی هم نبوده و من نمیدونم چرا هر چند وقت یه بار یه مشکل جدید تو من پیدا میشه!
مشاور (دکتر محسن اکبر زاده)
مشکلي که ذکر کرديد اصلاً مشکل جسماني نيست و صرفاً شما دچار اضطراب شديد و مختصري افسردگي شده ايد. سعي کنيد مثبت فکر کنيد. بيکاري مشکل شما تنها نيست و ربطي به ديابت ندارد و مشکل نسل جوان فعلي است. انشاءا... شغل مناسبي پيدا مي کنيد. علائمي که ذکر کرده ايد شامل تنگي نفس و گير کردن غذا يا نفس، و احساس ضربان قلب همه از علائم اضطراب است براي رفع اضطراب مثبت انديش باشيد. و ورزش را بطور پيگير دنبال کنيد حتي پياده روي منظم هم در صورت نبود امکان ديگر ورزش ها مناسب است. سعي کنيد با مطالعه و فعاليت هاي هنري سر خود را گرم کنيد. اضطراب حتي مقبوليت شما را حين مصاحبه هاي کاري کاهش مي دهد. اگر عليرغم توصيه هايي که شد اضطراب باقي ماند يک مشاوره ي روانشناسي خوب و در صورت نياز يک ويزيت روانپزشک جهت دارو به شما کمک مي کند ولي درمان اصلي دست خود شماست پس خود اضطرابتان را رفع کنيد.
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}